Ταξίδι στο Όνειρο...Κεφάλαιο 4ο Madonna del Ghisallo & Muro di Sormano
Τέταρτη ημέρα και έρχεται η ώρα της αναχώρησης από το πανέμορφο Como και τη μετάβαση στο Bormio... Ένα οδικό ταξίδι δύο ωρών...
Δεν υπήρχε περίπτωση όμως να φύγουμε έτσι, δίχως να κάνουμε τη βόλτα ορόσημο για την ευρύτερη περιοχή του Como: τη γύρα από τη Madonna del Ghisallo... Την Παναγία των Ποδηλατών...
Σχεδιάστηκε μία εμπλουτισμένη γύρα, η οποία δεν θα την έλεγες και τόσο εύκολη, μιας και είχε αρκετή δυσκολία ανεβαίνοντας το βουνό του San Primo...
Φεύγουμε από τα δυτικά της λίμνης, λοιπόν και πάμε στο Nesso όπου και είχε ήδη βρεθεί κατάλληλος χώρος για στάθμευση του ΙΧ, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο στην ευρύτερη περιοχή. Το ότι είχε και βρυσούλα για νεράκι έκανε το σημείο ακόμα πιο ιδανικό. Να είναι καλά το Google Maps που βοήθησε στο να επισημανθεί αυτό το σημείο, πριν καν πάμε στην Ιταλία... Επρόκειτο επίσης για ένα χωριό στο οποίο θα κατέληγε η τελική μας κατάβαση...
Ημέρα 3η:
Madonna del Ghisallo & Muro di Sormano
Ο καιρός φανταστικός για 3η σερί φορά και ξεκινάμε... Παρκάρουμε λίγο πριν το Nesso και ξεκινάμε την πορεία μας προς το δημοφιλές Belaggio... Ο δρόμος ιδιαίτερα στενός, αλλά όπως είπαμε, ποτέ δεν ένιωθες ανασφαλής. Η πορεία κατάφυτη και η θέα της λίμνης στα αριστερά μας μαγεία...
Η διαδρομή για το πρώτο μισό, ήταν όμορφη αλλά με έντονο το στοιχείο της κίνησης από ΙΧ. Όχι ότι ήταν σε κάποιο ενοχλητικό επίπεδο, αλλά δεν ήταν σαν αυτά τα όμορφα ερημικά που έχουμε συνηθίσει στα άγρια βουνά...
Ουσιαστικά θα κυκλώναμε το βουνό του San Primo ανεβαίνοντάς το και από τη βόρεια αλλά και από τη νότια μεριά του. Η βόρεια ανάβαση, ήδη από το Bellagio, ήταν αρκετά σφιχτή, κάτι που ήταν πρόκληση μετά τη χθεσινή γύρα στις Ελβετικές Άλπεις...
Κάπου εκεί, αφήνουμε την κεντρική αρτηρία και την κλασική επιλογή που ξεμυτίζει στην Madonna del Ghisallo και παρακάπτουμε μέσα από τα μυστικιστικά του βουνού... Απόλυτη ησυχία, στενά δρομάκια και απίστευτο πράσινο... Οι κλίσεις συνέχιζαν να βαράνε κόκκινο...
Η ανάβαση μπορεί να ήταν πρόκληση καλή για τα πόδια, αλλά ήταν υπέροχη για τα μάτια... Μέσα σε δάσος, σε δρόμο χαλί -κλασικά-... Κάπου εκεί αντικρύζουμε έναν τεράστιο ογκόλιθο, ο οποίος είναι ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής μιας και πρόκειται για τον πιο μεγάλο από τους διάσπαρτους ογκόλιθους που συναντώνται στη Λομβαρδία και που πρόκειται για απομεινάρια της εποχής των παγετώνων...
Αμέσως μετά προσεγγίζουμε το πρώτο ξεμύτισμα και εκεί ένα υπέροχο αναψυκτήριο αποτελεί το σημείο για το καφεδάκι μας... Η συνέχεια περιελάμβανε κατάβαση, η οποία θα "έπεφτε" ακριβώς πάνω στη Madonna del Ghisallo...
Madonna del Ghisallo
Αφού απολαύσαμε το καφεδάκι μας, αρχίζουμε την κατάβαση όπως συνηθίζαμε πάντα με τον Σωτήρη, και πέφτουμε πάλι στον κεντρικό δρόμο ακριβώς στο ύψος της Madonna... Το να αντικρύζεις με τα ματάκια σου μία εικόνα που έχεις δει τόσες και τόσες φορές από το διαδίκτυο είναι πραγματικά παράξενο... Υπέροχος χώρος γενικότερα...Τόσο περιποιημένος... Κουλτούρα ποδηλάτου στο απόγειο... Μπαίνουμε μέσα στην εκκλησία και χαζεύουμε από το τι έχει μέσα... Κούρσες ιστορικές μεγάλων ποδηλατών του παρελθόντος, jerseys υπογεγραμμένα, φωτογραφίες, τάματα, χαμός...
Δίπλα από την εκκλησία και σε έναν απίστευτο χώρο με τρελή θέα, το γνωστό ποδηλατικό άγαλμα... Πιο πέρα ένας χώρος, ο οποίος είναι και κατάστημα αλλά και μουσειακός με ό,τι αφορά την ποδηλασία... Τι κουλτούρα...τι τρέλα...
Muro di Sormano
Συνεχίζουμε κατηφορίζοντας τον κεντρικό δρόμο προς τα νότια και έπειτα στρίβουμε προς το Sormano από όπου θα ξεκινούσαμε τη νότια ανάβαση του San Primo ως το Passo di Sormano στα 1.130μ...
Όλα τα χωριά τόσο καλαίσθητα, τόσο περιποιημένα. Και οι δημόσιοι αλλά και οι ιδιωτικοί χώροι... Λόγος για αδέσποτα...ουδείς...ήδη κλείσαμε 3 ημέρες ποδηλασίας και 200χλμ και ακόμα αδέσποτο δεν αντικρύσαμε...
Φτάνουμε στο πανέμορφο Sormano και λίγο μετά το χωριό έχει ένα απίστευτο σημείο, όπου επιλέγεις πώς θελεις να συνεχίσεις την ανάβασή σου:
Το passo βρίσκεται στην απέναντι πλαγιά, συνεπώς είτε επιλέγεις να πας περιμετρικά του βουνού και να φτάσεις με πιο ανθρώπινες κλίσεις απέναντι είτε επιλέγεις να πέσεις από ένα μονοπάτι και να ανέβεις σχεδόν κάθετα έως το passo από το διάσημο Muro di Sormano (ο τείχος του Sormano)...
Μιλάμε για ένα θηρίο σύντομο μεν, σπασοπόδικο δε...1,7χλμ με 16,5% μέση κλίση και 27% μέγιστη...
Ο δρόμος ήταν κάποτε μέρος του γνωστού γύρου της Λομβαρδίας, αλλά κατόπιν διαμαρτυριών των αθλητών για το θηριώδες των κλίσεων το σημείο αυτό βγήκε από το πλάνο... Ωστόσο, η τοπική ποδηλατική κοινότητα ήθελε να συνεχίσει να υπάρχει ως ποδηλατικό κολαστήριο και έχει μάλιστα ασφαλτοστρωθεί εκ νέου και "διακοσμηθεί" με διάφορα γραφικά στο οδόστρωμα... Τελικά υπάρχουν παντού..πειραγμένοι... :)
Είναι από τα λίγα πράγματα που μετάνιωσα σε αυτό το ταξίδι...το ότι δεν πήγα από εκεί, να το δοκιμάσω να το ζήσω...άλλωστε ήταν ευκαιρία που καβαλούσα πρώτη φορά ποδήλατο με 32άρα κασέτα...
Επιλέχθηκε o δρόμος της...Κακίας και όχι της Αρετής, για να σώσουμε λίγο τα ποδαράκια μας για τις επόμενες ημέρες... Ακόμα μέσα μου ωστόσο παραμένει ζωντανό ως...εκκρεμότητα...(άλλος πειραγμένος)...
Και μετά από όλα αυτά και ανεβαίνοντας 1.450μ σε 45χλμ, αρχίζει μία ενδιαφέρουσα, ανήλια κατάβαση, η οποία ήταν από τα λίγα σημεία που είχαμε λίγο κακό οδόστρωμα. Καλομάθαμε... Πέσιμο στο Nesso απολαμβάνοντας την ηλιόλουστη ημέρα και την φανταστική λίμνη του Como και αμέσως στο ΙΧ μας για το ταξίδι στο Bormio...
Συντάκτης
Spais