Φθινόπωρο στην καρδιά της Βόρειας Πίνδου
Μία από τις ομορφότερες βόλτες που έχω κάνει, όπως και για όλους τους φίλους που αποδέχτηκαν την πρόσκληση και ήρθαν να βιώσουν μια πληθώρα φυσικής ομορφιάς και ποδηλατικής απόλαυσης...
Πεταλάρισμα στην καρδιά του Παραδείσου...
Νέα πρόσωπα στην παρέα, όπως ο Ηλίας και ο Χρήστος, πολύπειρα μπρεβετάδικα άλογα, που έδωσαν πολύ ωραίο και ζωντανό τόνο στο πελοτονάκι... Σωτήρης και Άνυ, σταθερές και όμορφες αξίες... Μαιρούλα και Χρήστος, πάντα πιστοί.
Ο Σωτήρης από Γιάννενα, ήρθε για να ζήσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ένα μεγάλο του πόθο που ποτέ δεν ικανοποίησε (τη γύρα της Λίμνης Αώου).
Ο αγαπημένος Φώτης μας, ένας εκ των πρωτομαστόρων των υπέροχων brevet της Καστοριάς, πιστό ΠΑΡΩΝ στα όμορφα.
Κακοτυχίες κράτησαν μακριά φίλους από δυτική Ελλάδα που ήταν να έρθουν...την επόμενη φορά...
Παρότι οι προγνώσεις ήταν κάπως περίεργες, το τολμήσαμε με τσαμπουκά και δικαιωθήκαμε πανηγυρικά...παντού βροχές, στο Βιλαμπάχο στεγνά...
Το μενού περιελάμβανε μία μικρή και γλυκιά ανάβαση έως το ΧΚ Μετσόβου και έπειτα πορεία σε απίστευτο ανάγλυφο και με ειδυλλιακή θέα από τη βόρεια μεριά της λίμνης Αώου, της πιο ορεινής μεγάλης λίμνης της χώρας παίζοντας μεταξύ 1300-1350μ.
Έπειτα ακολούθησε κατεβασιά ισότιμη με ερωτική περίπτυξη προς την παραμυθένια λίμνη Ζορίκα και το ανατολικό Ζαγόρι... Εκεί κάναμε μία όμορφη γύρα του Ανατολικού Ζαγορίου πάνω σε κομμάτι του αγώνα του Γρεβενιτίου και μαζεύοντας στο μπαμ 1.000μ υψομετρικά... ΜΑΓΕΙΑ!!!
Κάπου εκεί ο Sotiris Anagnostopoulos που είχε φύγει μπροστά για να παίξει λίγη μπαλίτσα με τα ανηφοράκια, ξεστράτισε και έφυγε για Βοβούσα...ο τελευταίος που θα περίμενα να χαθεί...χάθηκε... πολλά κουλά έγιναν αυτή την ημέρα..όπως και το ότι σε μια ΤΕΤΟΙΑ βόλτα για παράξενο λόγο δεν λειτουργούσε η κάμερα...!@#$%%%
Στάση στο Γρεβενίτι...στάση Κάμα Σούτρα...σηκωθήκαμε μετά από πολλήηηηη ώρα και έτσι με έκανε να σκεφτώ μία μικρή...δίαιτα στη διαδρομή... Αφού ανεβήκαμε το πανέμορφο κομμάτι που συνδέει το ανατολικό Ζαγόρι με τη Λίμνη Αώου, η επιστροφή έγινε από τη νότια πλευρά της λίμνης χαζεύοντας από την ομορφιά του οροπεδίου Πολιτσές από όπου θα μάς πήγαινε η αρχική διαδρομή...next time...
Πορεία πανέμορφη σε αλπικό τοπίο, με απόλυτη ησυχία και με το απίστευτο ρεκόρ να μην μας έχει προσπεράσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΙΧ για τα 105χλμ της διαδρομής μας... Το 80% της διαδρομής μας δε, πάνω από τα 1.000μ υψόμετρο...
Αυτή η γαργαλιάρα ομορφιά του να πατάς σε νέα εδάφη, το να αντικρύζεις νέες εικόνες, το να έχεις ένα χαζό χαμογελάκι που είσαι ΕΚΕΙ...
Πολλές ευχαριστίες σε όλους όσοι εμπλούτισαν με την παρουσία τους όλο αυτό το κουκλίστικο σκηνικό...άλλωστε ομορφιά που δεν μοιράζεται, δεν μπαίνει το ίδιο μέσα σου...Για το τι έγινε μετά σε δυνατό ταβερνάκι στο Ανήλιο, θα μείνει στο κρυφό ντουλαπάκι της ιστορίας... Μία τέρμα ευλογημένη ημέρα...
Ευχαριστώ Θεέ!!!
Πελοτονάκι με:
- Μαίρη Μπαμπούλη, Χρήστος Παππάς (Λάρισα)
- Φώτης Παπαγεωργίου (Καστοριά)
- Σωτήρης Πολυζώης (Ιωάννινα)
- Σωτήρης Αναγνωστόπουλος, Άνυ Αυγερινάκη, Ηλίας Θεοδώρου, Χρήστος Κατσαβός (Θεσσαλονίκη)
Συντάκτης
Spais