Φθινόπωρο στη Βασιλίτσα (Βόρεια Πίνδος)
Όταν μιλάμε για Βόρεια Πίνδο νομίζω είναι περιττό να πω για το τι ομορφιές μπορεί να γεμίσει τα μάτια, τα πόδια και την ψυχή κάθε ποδηλάτη...
Με μεγάλη μου έκπληξη 20 (!) ψυχές τίμησαν την πρόσκληση για αυτή την φθινοπωρινή, ποδηλατική εξόρμηση και όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά απολαύσαμε αυτό το υπέροχο που υπάρχει εκεί έξω και που μας περιμένει στωικά...
Λάρισα, Κατερίνη, Βέροια, Ιωάννινα, Καστοριά, Θεσσαλονίκη αλλά και οι ντόπιοι Γρεβενιώτες κουρσάδες που μας τίμησαν, απολαύσαμε το απόλυτο...
Πορεία και αναβάσεις ατελείωτες...
Ανηφόρες φουλ (1920μ υψομετρικά στα 42 πρώτα χλμ), χρώματα και παλέτες να γεμίζουν το σύμπαν όλο, ερημιά απόλυτη, κρύο πολύ υποφερτό, τρελά υψόμετρα...
Πορεία στον Όρλιακα, το βουνό των χρωμάτων, έπειτα σε μέρος της Valia Calda για να μπούμε στη συνέχεια στο κυρίως μενού που περιελάμβανε μία ωραία ανάβαση έως το ΧΚ Βασιλίτσας, στον αυχένα Βασιλίτσας-Μπαλτούμη όπου χωρίζεται η Μακεδονία από την Ήπειρο στα 1.800μ (!) υψόμετρο... Ίσως να πρόκειται για το top 5 των υψηλότερων passo της χώρας με τον Μπάρο να είναι μόλις 90+μ πιο πάνω...
Καφεδάκι στο ΧΚ πιο χαμηλά (αυτό με τα καρεκλάκια με μπερδεύει και δεν ξέρω πώς να το περιγράψω το μέρος..χαχαχα) και μανιταρόσουπα ταπεινή αλλά πεντανόστιμη στο καφέ που άνοιξε μόνο για την πάρτη μας, αφού φρόντισε φυσικά να βάλει το χέρι του την προηγούμενη ημέρα ο πρόεδρος της καρδιάς και της Καστοριάς μας, ο Papageorgiou Fotios...
Πορεία πλέον προς την περιοχή της Σαμαρίνας, όπου στη διασταύρωση φωτιά δεν επιλέξαμε το δρόμο προς τα παϊδάκια και τις σούβλες του υψηλότερου χωριού της χώρας, αλλά πορεία προς την Ιστορία και την περισυλλογή...στην κορυφή της Αννίτσας, στα 1.700μ όπου δεσπόζει ένα υπέροχο μνημείο για τον Β' ΠΠ... Μετά το Βίτσι και τον Γράμμο που πήγαμε τις προάλλες ήρθε για να κλείσει ιδανικά ο κύκλος της τιμής στο ένδοξο παρελθόν -που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το σημερινό αίσχος...
Με βρήκα να παραμένω μόνος εκεί πάνω για 5 λεπτά αφού έφυγαν τα παιδιά και να είμαι λίγο στον κόσμο μου... Αυτό το μέρος...
Όντες όλοι γεμάτοι δέος από αυτό που βιώσαμε εκεί πάνω λοιπόν, ήρθε η στιγμή της επιστροφής και των παιχνιδιών...
Ο τερματισμός μάς βρίσκει όλους γεμάτους στην ψυχή, αλλά με κάποιο κενό σε ζωτικό όργανο που φροντίσαμε να ικανοποιήσουμε και αυτό σε πολύ δυνατό επίπεδο...
Το να γεμίζει ο δρόμος με ένα πολυπληθές και πολύχρωμο πελοτόν, το να βλέπεις τα χνώτα στον αέρα να συντροφεύουν γεμάτα χαμόγελα, το να επικοινωνείς με όποιον τυγχάνει να παλεύει δίπλα σου στην ανηφόρα και να μη σε νοιάζει τίποτα άλλο παρά το ότι είσαι ΕΚΕΙ είναι νομίζω η πεμπτουσία όλων...
Πελοτονάκι με:
- Θεσσαλονίκη: Δημήτρης Καλτσάς, Ηλίας Θεοδώρου, Χρήστος Κατσαβός, Σωτήρης Αναγνωστόπουλος, Άνυ Αυγερινάκη, Κυριάκος Λιότας, Σάκης Δαγδηλέλης, Βασίλης Ζεγλής, Σωτήρης Μουσλόπουλος, Απόστολος Αθανασιάδης, Θοδωρής Λιλος
- Λάρισα: Μαίρη Μπαμπούλη
- Καστοριά: Φώτης Παπαγεωργίου, Μάκης Τζόρτζης
- Βέροια: Αντώνης Τολιόπουλος
- Ιωάννινα: Σωτήρης Πολυζώης
- Γρεβενά: Ανδρέας Λιόλιος, Γιώργος Δόγκας, Σωτήρης Βλάχος, Μάκης
Συντάκτης
Spais